Tańczyć każdy może!

“Tańczyć każdy może trochę lepiej lub czasem trochę gorzej”

O tym, że taniec wpływa korzystnie na naszą sylwetkę i posturę wie każdy, jest to w końcu aktywność fizyczna, która od lat zdobywa coraz szersze grono pasjonatów. Co jest tak wyjątkowego w tańcu, że kiedy się zacznie tańczyć to nie można przestać? 

Z nauki wynika, że za radość płynącą z tańca odpowiadają endorfiny, czyli hormony szczęścia, które wytwarzają się podczas wysiłku fizycznego. Mają również działanie przeciwbólowe. Istnieje także dziedzina arteterapii związana z ruchem, jest to choreoterapia, czyli terapia tańcem, stworzona przez tancerza, choreografa i teoretyka tańca Rudolfa von Labana. Choreoterapia ma za zadanie odbudować obraz własnego ciała i rozwinąć samoświadomość. Polecana jest osobom, które potrzebują profesjonalnego wsparcia czy pomocy psychoterapeutycznej. 

Taniec od początku istnienia ludzkości pełnił ważną rolę w życiu społecznym. Oprócz funkcji religijnych, taniec odpowiadał również za rozładowanie napięcia, wyrażenie i oswojenie się z lękiem, wspólne łączenie się w radości. Taniec był obecnych w różnych formach na całej kuli ziemskiej od samego początku, świadczą o tym malowidła odkryte przez archeologów na przestrzeni lat. Poprzez tańce na planie okręgu, przekazywane z pokolenia na pokolenie oddawano cześć bogom, proszono ich o deszcz czy pożywienie. 

W obecnych czasach zapomina się o dobroczynnych właściwościach tańca, tymczasem jest to najlepsze lekarstwo na stres, ale nie tylko. Taniec, choreoterapia pomaga odbudować poczucie własnej wartości, pozbyć się kompleksów i nagromadzonych emocji. 

Wyróżniamy cztery funkcje choreoterapii. Pierwszą z nich jest katharsis, które znamy z lekcji języka polskiego na temat starożytnej Grecji. To tajemnicze słowo oznacza samooczyszczanie się organizmu, co prowadzi do uczucia bezgranicznego szczęścia. Kolejną funkcją jest zbudowanie bezpiecznej przestrzeni, w której czujemy się na tyle dobrze, że możemy pozwolić sobie na przeżywanie i wyrażanie swoich negatywnych emocji. Trzecia funkcja opiera się na niewerbalnej komunikacji, czyli mowie ciała, która zajmuje sporą część komunikacji międzyludzkiej. Mówi się, że taniec jest językiem uniwersalnym, międzynarodowym, ponieważ w tańcu wsłuchujemy się w siebie, wyrażamy to poprzez ruch, mówimy o tym i poprzez innych interpretujemy. Ostatnią funkcją jest założenie austriackiego psychologa – Wilhelma Reicha, że życiowe doświadczenia kumulują się w mięśniach i w układzie kostnym. Choreoterapia głosi więc, że można, nie zapominając o tak istotnym szczególe jak oddychanie, wytańczyć swoje lęki. 

Wracając do cytatu z początku tekstu, stwierdzenie, że nie umie się tańczyć wynika jedynie ze wstydu i strachu przed osądem otoczenia. Taniec jest nieodłączną częścią życia każdej  kultury i każdego człowieka. Nawet jeśli taniec w naszym wykonaniu to stąpanie z nogi na nogę to tańczmy jak najwięcej, nasz organizm nam za to podziękuje. 

Blog

Zapraszamy na naszego tanecznego bloga!